Η πώληση της δημόσιας περιουσίας δεν αποτελεί λύση, αντίθετα αποτελεί εσφαλμένη επιλογή που υποθηκεύει και επιδεινώνει το μέλλον και την προοπτική της Χώρας και των πολιτών της, ιδίως των νέων και κυρίως της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων που ουδέποτε ευνοήθηκε από το πολιτικό κατεστημένο του παρελθόντος. Στη Βέροια αντιμετωπίζουμε δύο εκφάνσεις του αυτού προβλήματος. Αφενός το Δημόσιο, που ξόδεψε πολλά εκατομμύρια για να δημιουργήσει και συντηρήσει διάφορα ακίνητά του, σχεδιάζει την εκποίησή τους για πολύ λιγότερα χρήματα και την περαιτέρω μίσθωσή τους από δημόσιες υπηρεσίες, δηλαδή την καταβολή και ενοικίων μετά την πώληση προς τον πανευτυχή κερδοσκόπο ιδιώτη που θα τα αγοράσει. Αποτελεί ντροπή για κάθε έντιμο και συνετό πολίτη και μόνον το άκουσμα των προθέσεων.
Αφετέρου ο Δήμος Βέροιας, ιδιοκτήτης μεγάλης ακίνητης περιουσίας, την οποία σε πλείστες περιπτώσεις δεν αξιοποιεί και την αφήνει ανεκμετάλλευτη, ενδεικτικά ας αναφερθεί η περιουσία π.χ. στα ανακαινισμένα κτίρια στην Μπαρμπούτα ή το ξενοδοχείο στο Σέλι. Θα μπορούσε κάλλιστα ο Δήμος, με σοβαρή και μεθοδική οργάνωση, να αξιοποιήσει και το τελευταίο τετραγωνικό μέτρο της περιουσίας του, προς όφελος των δημοτών μας. Θέλει ισχυρή πολιτική βούληση και προγραμματισμό ώστε οι Βεροιώτες να απολαύσουν καρπούς και οφέλη από τα ακίνητα του Δήμου, που απαξιώνονται, χωρίς να φέρνουν έσοδα, προς όφελος των παρεχόμενων υπηρεσιών του Δήμου προς τους πολίτες, σε ποιοτικό και ποσοτικό επίπεδο, ελάφρυνσης ακόμα των πολιτών από δημοτικά τέλη και λοιπές επιβαρύνσεις και αξιοποίησης των κερδών σε δημιουργία νέων έργων προς όφελος των πολιτών.
Του Γιάννη Παπαγιάννη
